خود ارضایی چیست؟ همه چیز در مورد خودارضایی


خود ارضایی چیست؟
طبق گفته ی healthline خودارضایی یک فعالیت رایج است که شامل دست زدن به اندام تناسلی یا سایر نواحی حساس بدن برای تحریک یا لذت جنسی است. از نظر متخصصان خود ارضایی راهی طبیعی و ایمن برای کشف بدن، احساس لذت و رهایی از تنش های جنسی است. طبق بررسی های فرهنگی و علمی این رفتار در هر فرهنگ، جنسیت و نژاد رخ می دهد و میتواند نقش منبعی قابل اعتماد را در رشد جنسی سالم ایفا می کند. علیرغم افسانه های خود ارضایی، در واقع هیچ عارضه ی جانبی جسمی مضری برای این رفتار وجود ندارد. لازم به ذکر است، خودارضایی بیش از حد می تواند مضر تلقی شده یا به سایر نگرانی های سلامت روان منجر شود.
فهرست مطالب
- دلایل روانشناختی و زیستی خود ارضایی
- خود ارضایی و سرطان پروستات
- خود ارضایی در دوران بارداری
- اثرات خود ارضایی بر مغز
- افسانه های خود ارضایی
- عوارض خود ارضایی
- درمان اعتیاد به خودارضایی و پیشگیری
- تعداد دفعات نرمال خود ارضایی
- خود ارضایی باعث کاهش حساسیت جنسی می شود؟
- خود ارضایی و ورزش
- خود ارضایی در کودکان
دلایل روانشناختی و زیستی خود ارضایی
خودارضایی یک فعالیت جنسی است. خود ارضایی می تواند برای سلامت جسمی و روانی شما مفید باشد، البته در صورتیکه به صورت وسواس گونه و یا اعتیاد رفتاری نمود پیدا نکند. علاوه بر احساس خوب، خودارضایی راه خوبی برای تسکین تنش جنسی است که میتواند در طول زمان ایجاد شود، بهویژه برای افرادی که شریک جنسی ندارند. همچنین زمانی که مرد باید برای آزمایش ناباروری یا اهدای اسپرم، نمونه اسپرم بدهد نیز، خود ارضایی ضروری است.
مطالعات محدودی در مورد فواید خودارضایی وجود دارد، اما تحقیقاتی راجع به رابطه ی جنسی و تحریک وجود دارد که نشان می دهد تحریک جنسی، از جمله تحریک از طریق خودارضایی، می تواند در موارد زیر به شما کمک کند:
- کاهش استرس
- خواب بهتر
- تقویت خلق
- پیشگیری از اضطراب و افسردگی
- آرمیدگی
- احساس لذت
- رفع گرفتگی عضلات
- افزایش عزت نفس (بنا به فرهنگ هر جامعه)
- داشتن رابطه ی جنسی بهتر
- درک بهتر خواسته ها و نیازهای خود
- افزایش تمرکز
- تسکین دردهای قاعدگی
- بهبود عملکرد سیستم ایمنی
- کاهش فشارخون
همچنین خودارضایی دارای فوایدی مانند کاهش خشکی واژن و کاهش درد هنگام رابطه ی جنسی، به ویژه برای زنان مسن است. در یک مطالعه ی معتبر بین زنان متاهل، آن هایی که خودارضایی داشتند، ارگاسم بیشتر، عزت نفس بالاتر، افزایش میل جنسی و رضایت بیشتر از ازدواج و زندگی جنسی را گزارش کردند. خودارضایی به عنوان یکی از ایمن ترین شکلهای فعالیت جنسی در نظر گرفته می شود، زیرا خطر بارداری یا بیماری های مقاربتی را ندارد.
خود ارضایی و سرطان پروستات
برخی تحقیقات نشان می دهد که ممکن است انزال منظم، خطر ابتلا به سرطان پروستات را کاهش دهد اگرچه پزشکان دقیقا دلیل آن را نمی دانند. آن ها حدس می زنند که کاهش خطر می تواند به این دلیل باشد که انزال مکرر از تجمع عوامل ایجاد کننده ی سرطان در غده ی پروستات جلوگیری می کند. یک مطالعه در سال 2016 با 31925 شرکت کننده و 18 سال پیگیری نشان داد که خطر کمتر سرطان پروستات با فراوانی بالاتر انزال مرتبط است. یک بررسی اشاره کرد که 44 درصد از مطالعات تجزیه و تحلیل شده، ارتباط بین انزال مکرر و کاهش خطر ابتلا به سرطان پروستات را گزارش کرده اند. با این حال، هیچ مدرکی مبنی بر اینکه انزال منظم از سرطان پیشرفته ی پروستات پیشگیری می کند، وجود ندارد بنابراین تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
خود ارضایی در دوران بارداری
به گفته ی healthline تغییرات هورمونی در دوران بارداری باعث می شود که برخی افراد باردار میل جنسی بیشتری را احساس کنند. خودارضایی یک راه بی خطر برای کاهش تنش جنسی در دوران بارداری است. ممکن است خود ارضایی به کاهش علائم بارداری مانند کمردرد نیز کمک کند. ممکن است در طول و بعد از ارگاسم، گرفتگی خفیف و نامنظم یا انقباضات براکستون هیکس (انقباضات رحمی که با درد زایمان اشتباه گرفته می شود) را احساس کنید. آن ها باید از بین بروند؛ اگر ناپدید نشده، دردناک تر و مکرر شدند، فورا با پزشک تماس بگیرید. گاهی به برخی افراد دارای حاملگی پرخطر توصیه می شود که از فعالیت جنسی اجتناب کنند، زیرا ارگاسم به طور بالقوه می تواند خطر زایمان زودرس را افزایش دهد. با این حال، تحقیقات متناقض است.
اثرات خود ارضایی بر مغز
تحقیقات نشان می دهد که خودارضایی و همچنین سایر فعالیت های جنسی که منجر به لذت جنسی یا ارگاسم می شود، موجب ترشح هورمون ها و مواد شیمیایی دخیل در مرکز لذت و پاداش مغز می شود:
- دوپامین: دوپامین که به عنوان هورمون “شادی” شناخته می شود، یک انتقال دهنده عصبی مهم است که در انگیزه، حرکت و پاداش جویی نقش دارد.
- اکسی توسین: هورمون “عشق” یا اکسی توسین دارای طیف گسترده ای از اثرات رفتاری و فیزیولوژیکی مانند ترویج رفتارهای جنسی، اجتماعی و مادرانه است. این هورمون همچنین به احساس رفاه، تعامل اجتماعی مثبت، رشد و بهبود کمک می کند.
- سروتونین: سروتونین یک انتقال دهنده ی عصبی است که به شادی، خوش بینی و رضایت کمک می کند. همچنین ارتباطی بین سطوح بالاتر سروتونین و افزایش خلق وجود دارد.
- اندورفین: اندورفین ها به عنوان مواد شیمیایی “احساس خوب” شناخته می شوند که بهتر از مورفین درد را کاهش می دهند.
- پرولاکتین: پرولاکتین هورمونی است که به پاسخ های فیزیولوژیکی تولید مثل، مدیریت استرس و تنظیم هیجانی کمک می کند.
- اندوکانابینوئیدها: این انتقال دهنده های عصبی برای رفتارهای پاداش دهنده مانند ورزش، تعامل اجتماعی و غذا خوردن حیاتی هستند. آن ها همچنین به تنظیم فرآیندهایی مانند درد، التهاب، متابولیسم، عملکرد قلبی عروقی، یادگیری و حافظه، اضطراب، افسردگی و اعتیاد کمک می کنند.
- نوراپی نفرین/نورآدرنالین: یک انتقال دهنده ی عصبی محرک که انتقال دوپامین را افزایش داده و تنظیم می کند، ماده ای که با سطوح شادی مرتبط است.
- آدرنالین: آدرنالین با کمک به تنظیم ضربان قلب، قطر رگ های خونی و راه های هوایی و جنبه های متابولیسم، استرس را کاهش می دهد.
افسانه های خود ارضایی
افسانه های خودارضایی باورهایی کلیشه ای و نادرست درباره ی خود ارضایی هستند. چندین افسانه ی رایج در مورد خودارضایی وجود دارد که تحقیقات علمی آن ها را تایید نکرده است. به عنوان مثال، خودارضایی به موارد زیر منجر نمی شود:
- ناباروری
- ریزش مو
- دهیتراته شدن یا کم آبی بدن
- عدم تعادل هورمونی
- تغییر در اندازه یا شکل آلت تناسلی
- کاهش تعداد اسپرم
- از دست دادن بینایی
- آکنه
- رشد مو در کف دست
- اختلال نعوظ
- کاهش میل جنسی
- ضعف جسمانی
- بیماری روانی
خود ارضایی چه تاثیری بر میل و رابطه جنسی دارد؟
ممکن است برخی افراد بر این باور باشند که خود ارضایی می تواند تاثیر منفی بر روابط عاشقانه داشته باشد یا ممکن است نشان دهنده ی این باشد که یکی از شرکای جنسی نارضایتی جنسی را تجربه می کند. با این حال، اگرچه خودارضایی بیش از حد مانند رفتارهای وسواس گونه می تواند اثرات منفی داشته باشد، بسیاری از مردم متوجه می شوند که خودارضایی، به تنهایی یا با شریک زندگی خود، می تواند زندگی جنسی آن ها را بهبود بخشد.
عوارض خود ارضایی
خودارضایی عوارض جانبی مضری ندارد. با این حال، ممکن است برخی افراد در مورد خود ارضایی احساس گناه کنند یا مشکلاتی با خودارضایی مزمن داشته باشند.
خود ارضایی و احساس گناه
ممکن است برخی افراد به دلیل اعتقادات فرهنگی، معنوی یا مذهبی در مورد خودارضایی احساس گناه کنند. ممکن است پیام هایی بشنوید مبنی بر اینکه خود ارضایی “کثیف” و “شرم آور” است. اگر در مورد خودارضایی احساس گناه می کنید، می توانید با یک متخصص سلامت جنسی درباره ی اینکه چرا چنین احساسی دارید و چگونه می توانید از این احساس عبور کنید، صحبت کنید.
خود ارضایی و حساسیت پوستی
ممکن است خودارضایی مکرر و افراطی در یک مدت زمان کوتاه، موجب تورم یا حساسیتی جزئي در اندام تناسلی شود که معمولا ظرف چند روز از بین می رود.
اعتیاد به خود ارضایی
ممکن است برخی افراد به اعتیاد به خود ارضایی یا چیزی که برخی آن را “اعتیاد جنسی” می نامند، دچار شوند.
در اعتیاد به خودارضایی زمان زیادی صرف خود ارضایی می شود به طوری که:
- از انجام کارهای روزمره یا فعالیت های روزانه
- کار یا مدرسه
- برنامه با دوستان یا خانواده
- رویدادهای مهم اجتماعی
صرف نظر می شود.
اگر خودارضایی به روابط و سایر بخشهای زندگیتان آسیب برساند، کار یا تحصیل شما را مختل کند، افراطی در نظر گرفته می شود. ممکن است خود ارضایی به روابط عاشقانه و دوستی شما آسیب برساند زیرا به اندازه گذشته ی زمان زیادی را با عزیزان خود نمی گذرانید یا به نیازهای آن ها توجه نمی کنید. اگر نگران هستید که ممکن است بیش از حد خودارضایی کنید، با یک متخصص سلامت جنسی صحبت کنید.
درمان اعتیاد به خودارضایی و پیشگیری
برخی افراد به دلیل برخی شرایط سلامت خاص، بیشتر در معرض ابتلا به اعتیاد به خودارضایی هستند:
- بیماری آلزایمر
- اختلال دو قطبی
- بیماری پیک (یک اختلال مغزی که باعث بدتر شدن تدریجی توانایی های ذهنی می شود)
- سندرم کلاین-لوین
- اختلال وسواس فکری عملی
در افراد مبتلا به این شرایط، معمولا درمان زمینه ای پزشکی به کاهش اجبارها و رفتارهای جنسی کمک می کند.
برخی داروهای غیرقانونی و داروهای تجویزی، به ویژه آن هایی که سطح دوپامین را افزایش می دهند، می توانند میل جنسی را در افراد افزایش دهند:
- مت آمفتامین
- داروهای پارکینسون
- کوکائین
در این موارد، معمولا قطع یا تغییر دارو یا مواد مخدر می تواند اجبارهای جنسی مانند خودارضایی بیش از حد را کاهش دهد.
برخی از اشکال روان درمانی می تواند به کاهش رفتار جنسی اجباری و مدیریت عواقب منفی آن ها کمک کند:
- درمان شناختی رفتاری
- درمان روان پویشی
- گروه درمانی
- زوج درمانی
همچنین تحقیقات محدود نشان می دهد که برخی از داروها نیز می تواند به کاهش رفتار جنسی اجباری کمک کنند:
- سیتالوپرام
- نالترکسون
- مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین
برخی نکات و تکنیک ها نیز می توانند به کاهش یا جلوگیری از خود ارضایی بیش از حد کمک کنند:
- اجتناب از پورنوگرافی
- ورزش
- بهبود ارتباطات و روابط اجتماعی
- مشغول ماندن
- درک محرک ها (برای خودارضایی) به عنوان مثال، بی حوصلگی، ترس از صمیمیت یا شرم
تعداد دفعات نرمال خود ارضایی
طبق گفته ی انجمن بین المللی پزشکی جنسی، هیچ فراوانی (تعداد دفعات) “طبیعی” برای خودارضایی وجود ندارد. در حالی که برخی افراد روزانه، هفتگی یا ماهانه خود ارضایی می کنند، ممکن است برخی دیگر خودارضایی نکنند. تا زمانی که خود ارضایی بر روابط شما تاثیر منفی نگذارد یا در فعالیت های دیگر مانند تحصیل یا کار اختلال ایجاد نکند، ایمن و سالم است.
خود ارضایی باعث کاهش حساسیت جنسی می شود؟
برای کسانی که اختلال عملکرد جنسی دارند، تحریک تقویت شده، از جمله خودارضایی، می تواند به افزایش میل و حساسیت جنسی کمک کند. تحقیقات انجام شده در سال 2022 نشان داده است که تحریک بیش از حد (تهاجمی و مکرر) آلت تناسلی آقایان در طول خود ارضایی می تواند باعث کاهش حس شود؛ این می تواند رسیدن به ارگاسم را در حین مقاربت جنسی دشوارتر کند.
خود ارضایی و ورزش
به نظر می رسد بحث در مورد اینکه خود ارضایی قبل از ورزش مفید است یا خیر، بر این موضوع متمرکز است که چگونه خودارضایی بر تستوسترون تاثیر می گذارد. تستوسترون هورمون اصلی تولیدمثل مردانه است اما زنان نیز آن را تولید می کنند. تستوسترون نقش مهمی در ارتقای آمادگی جسمانی در بین مردان و زنان دارد. طبق یک مطالعه ی حیوانی، این ماده نقش حیاتی در سنتز پروتئین ماهیچه ای ایفا می کند. بررسی دیگری که شامل مطالعات روی انسان می شود، نشان می دهد که تستوسترون در ساختار استخوان نیز نقش دارد. با این گفته، این سوال باقی می ماند که خودارضایی به طور قابل توجهی بر سطح تستوسترون تاثیر می گذارد یا خیر؟ خودارضایی تاثیر مستقیمی بر عملکرد ورزشی افراد ندارد. اگرچه سطح تستوسترون بلافاصله پس از ارگاسم در نوسان است، این تغییر موقتی است و بعید است که بر آمادگی جسمانی فرد تاثیر بگذارد.
خود ارضایی در کودکان
خودارضایی یکی از رایج ترین رفتارهای جنسی است که والدین در مورد آن مشاوره می خواهند. کودکان زیر 5 سال ممکن است در ملا عام رفتارهای جنسی ابتدایی شبیه به خود ارضایی انجام دهند زیرا هنوز نمی دانند که این امر از نظر اجتماعی قابل قبول نیست. کودکان بزرگتر نیز ممکن است این کار را انجام دهند، اما احتمال آن کمتر است. خودارضایی یک رفتار خودآرامبخش است، بنابراین ممکن است زمانی که کودکان ناآرام هستند یا احساس استرس می کنند، افزایش یابد.
برای مثال ممکن است هنگامی که والدین از هم جدا می شوند یا اختلافاتی در مورد حضانت وجود دارد، خود ارضایی بیشتر شود؛ در چنین مواقعی، والدین یا دیگران می توانند به اشتباه این را به عنوان نشانه ای از وقوع سو استفاده ی جنسی تعبیر کنند؛ اگرچه در برخی موارد صدق می کند اما مهم است که تلاش کنید و دریابید که چه چیزهای دیگری ممکن است باعث ایجاد استرس برای کودک شما شود. هنگامی که خودارضایی مکرر اتفاق می افتد، باید از کودک خود حمایت کنید و حواس او را با فعالیت های دیگر پرت کنید. اگر فرزند شما به سختی متوقف می شود یا خودارضایی اش آنقدر شدید است که باعث آسیب به خودش می شود، وضعیت نگران کننده است؛ در این شرایط از یک روانشناس کودک یا متخصص سلامت جنسی کمک بگیرید.
نویسنده: مبینا آقایی، کارشناس ارشد روانشناسی بالینی
ویرایشگر: یاسمن اکبرزاده، کارشناس ارشد روانشناسی بالینی
بازبینی: امین زندی، روانشناس بالینی
منابع:
اقا یه سوال خوب من اگه بدونم ضرر داره انجام نمیدم ایا واقعا به صورت کلی ضرر داره حتی یه بار انجام دادن ؟باید به صورت علمی برای من ثابت شه.یا که نه باید مثلا ۱ هفته یه بار یا ۱ ماه یه بار انجام بشه عیبی نداره یعنی اگه پشت سر هم نباشه عیبی نداره اصلا به صورت علمی تو بدن چه اتفاقی میفته که اسمشو میزاریم ضرر . پس چرا سکس ضرر نداره . یکی دقیقا بیاد بگه چه اتفاقی تو بدن میفته که خودارضایی ضرر داره. و اینکه اگه ضرر داره چقدر ضرر داره ایا از بس ضررش زیاده کلا اصلا نمیشه انجام دادیا ضررش کمتره میشه تعداد دفعاتشو کم کنیم ولی ادامه بدیم
بعدش تو مقاله ای که تو سایتتون راجب خودارضایی گذاشته بودید شما گفته بودید که باید از حدش نگذره و یه میزارنی بیشتر نشه و زیاد نشه ولی اصلا راجب اینکه حدش چقدرع و اینکه چه میزان خودارضایی مشکلی نداره چیزی نگفتید لطفا اگه میشه بگید خیلی به این جواب نیاز دارم بعدش گفتید یه ضررها و اثارو مشکلات دائمیه داره میشه اونارو بگید دارم از ترس میمیرم چه مشکلات و اثار دائمیه داره بگید ببینم من دارم یا نه اقا لطفا به صورت علمی بهم توضیح بدید چرا خودارضایی ضررداره و اگه ضرر داره ضررش چقدره اینکه نباید کلا انجام بدیم و اگه ضررش کم چند مدت یه بار انجام بدیم لطفا زمان بگید شما متخصصید پس زمان بگید
همونطوری که توی متن هم اشاره شده، اعتیاد به خودارضایی (یعنی تکرار عمل از روی اجبار و نشخوار فکری نسبت به موضوع) که فرد رو از زندگی عادی خارج کنه، آسیب این موضوع به حساب میاد. در غیر اینصورت همونطوری هم که خودتون اشاره کردید آسیبی ندارد
ببخشید من نمیتونم خودارضایی رو ترک کنم چه کار کنم
خودارضایی فقط زمانیکه به امر و رفتاری اعتیاد آور تبدیل شه و در عملکرد روزانه زندگی یک فرد تداخل جدی ایجاد کنه نیازمند مداخلات رفتاری هستش و در غیراینصورت نیازمند مداخله روانشناختی رفتاری نیست
سلام وقتتون بخیر
من ۱۷ سالمه هفته ای دو بار خودارضایی میکنم و امسال کنکور دارم آیا این حافظه منو نابود میکنه ؟
خودارضایی یک فعالیت طبیعی است که بسیاری از مردان و زنان انجام میدهند. این فعالیت به طور عمده تأثیری بر حافظه شما ندارد و ادعاهایی که برخی میکنند در این زمینه عموماً اسطورهای هستند. خودارضایی باعث تغییرات مهمی در سیستم عصبی مربوط به بلوغ و جنسیت میشود، اما اثری جدی بر حافظه ندارد.
به طور کلی، حافظه شما توسط عواملی مانند تغذیه، خواب کافی، تمرین ذهنی، استرس و سایر فعالیتهای روزانه تحت تأثیر قرار میگیرد. خودارضایی یک فعالیت بدنی است و اگر مطالعه مناسب و تمرکز ذهنی را در هنگام انجام آن داشته باشید، نباید تأثیر قابل ملاحظهای بر حافظه شما داشته باشد.
در هر صورت، برای بهبود حافظه و عملکرد ذهنی خود، میتوانید از راههای زیر استفاده کنید:
تغذیه سالم: مطمئن شوید که رژیم غذایی شما حاوی مواد غذایی مغذی و مناسب است. مصرف میوهها، سبزیجات، مغزها، ماهی و مواد غذایی حاوی آنتیاکسیدانها میتواند به بهبود عملکرد ذهنی کمک کند.
خواب کافی: به خواب کافی و کیفیت خوب توجه کنید. خواب بهبود حافظه و تمرکز را تقویت میکند.
تمرین ذهنی: فعالیتهایی مانند خواندن، حل معماها و چالشهای ذهنی، یادگیری مهارتهای جدید و بازیهای مغزی میتواند به بهبود حافظه کمک کند.
مدیریت استرس: استرس میتواند عملکرد ذهنی را تحت تأثیر قرار دهد. روشهای مدیریت استرس مانند مدیتیشن، یوگا و ورزش منظم میتوانند به شما کمک کنند.
ساخت روالهای روزانه: سعی کنید به خود یک برنامه روزانه تعیین کنید و وظایف خود را سازماندهی کنید. این کار میتواند به بهبود تمرکز و حافظه کمک کند.
با رعایت این موارد، باید بتوانید حافظه خود را در حالت بهبود نگه دارید و در کنکور خود عملکرد خوبی داشته باشید.